Gra w grze – czyli kilka słów na temat regulaminu gry u bukmachera

Regulacje prawne, a regulamin gry

Warto się przyjrzeć regulacjom prawnym pod kątem regulaminu gry. Legenda głosi, że w konfliktach z graczem bukmacher ma rację, albowiem regulamin gry jest zatwierdzany przez Ministra Finansów, zatem nie można go zakwestionować. Czy aby na pewno?

Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, podmiot ubiegający się o koncesję lub zezwolenie przedstawia organowi właściwemu do ich udzielenia, do zatwierdzenia, projekt regulaminu urządzanej gry hazardowej. Regulamin gry hazardowej określa zasady tej gry oraz sposób spełniania warunków ustawowych związanych z jej urządzaniem. Regulamin gry hazardowej, a także jego każdorazową zmianę, zatwierdza minister właściwy do spraw finansów publicznych.

W takim regulaminie podmiot urządzający gry hazardowe jest zobowiązany wskazać szczegółowe warunki i zasady gry, w tym określenie wygranych, terminu oraz miejsca gry, a także prawa i obowiązki uczestników gry.

Umowa przyjęcia zakładu wzajemnego jest umową zawieraną pomiędzy przedsiębiorcą a konsumentem. Przedsiębiorcą jest przyjmujący zakład, zaś uczestnik zakładu jest osobą fizyczną – konsumentem. A skoro mamy do czynienia z konsumentem, zastosowanie znajdą przepisy Kodeksu cywilnego, zawierające specyficzne regulacje.

Jak należy traktować regulamin gry?

Regulamin gry należy traktować jak wzorzec umowy. Mają więc zastosowanie przepisy dotyczące wzorców umownych i klauzul niedozwolonych w umowach konsumenckich. Przedsiębiorca ma obowiązek formułowania postanowień jednoznacznie oraz w sposób zrozumiały. Istnieje zakaz umieszczania w regulaminach postanowień niedozwolonych.

Istnieją dwie linie orzecznicze przy rozpatrywaniu spraw, w których kwestionowane są regulaminy gier hazardowych. Zgodnie z pierwszą linią, która w zupełności mnie nie przekonuje, zatwierdzenie regulaminu gry przez Ministra Finansów wyklucza możliwość kwestionowania tego regulaminu na drodze sądowej. Według drugiej linii orzeczniczej nietrafne jest stwierdzenie, że przepisy Kodeksu cywilnego nie mają zastosowania w tego typu sprawach. Zatwierdzenie takiego regulaminu gry nie zwalnia sądu od zbadania go pod kątem jednoznaczności i zrozumiałości sformułowań oraz niezawierania niedozwolonych klauzul w umowie z konsumentem.

Zgodnie z art. 385 k.c., wzorzec umowy powinien być sformułowany jednoznacznie i w sposób zrozumiały. Postanowienia niejednoznaczne tłumaczy się na korzyść konsumenta.

Jak stanowi art. 385³ k.c., w razie wątpliwości uważa się, że niedozwolonymi postanowieniami umownymi są te, które w szczególności uzależniają spełnienie świadczenia od okoliczności zależnych tylko od woli kontrahenta konsumenta. Podobnie jak postanowienia, które przyznają kontrahentowi konsumenta uprawnienia do dokonywania wiążącej interpretacji umowy czy uprawniają kontrahenta konsumenta do jednostronnej zmiany umowy bez ważnej przyczyny wskazanej w tej umowie. Przedsiębiorca nie powinien uzurpować sobie uprawnienia do stwierdzania zgodności świadczenia z umową.

Relacje pomiędzy klientem a graczem

Podkreślenia wymaga, że przyjęty zakład to zawarcie umowy z konsumentem. Z takich umów nie powinno się wycofywać. Niejasne zapisy regulaminów często podlegają subiektywnej ocenie bukmacherów, co należy uznać za nieprawidłowość. Rzetelność gry powinna być oceniana w kontekście przejrzystości (transparentności) zasad ustalania wygranych.

Podsumowując, istnieją argumenty prawne na korzyść graczy. Lepiej zadbać o właściwie sformułowane postanowienia regulaminu gry zawczasu, niż ryzykować koszty procesu i reputację. Nie jest bowiem pewne, że organizujący gry hazardowe za każdym razem ma rację. A rozpatrując to już w zupełnie innym kontekście – każdemu przedsiębiorcy powinno zależeć na dobrej relacji z klientem.