Podatek od gier hazardowych – kto musi płacić i jakie są stawki?

Kto jest zobowiązany do płacenia podatku od gier hazardowych?

Podmioty odpowiedzialne za podatek

Podmioty te są zobligowane do skrupulatnego prowadzenia dokumentacji oraz terminowego rozliczania i wpłacania należnego podatku, co stanowi nie tylko obowiązek, ale także istotny element transparentności i legalności działalności w sektorze hazardowym.

1. Organizatorzy gier hazardowych: to osoby fizyczne, prawne oraz jednostki organizacyjne bez osobowości prawnej, które urządzają gry na podstawie koncesji lub zezwolenia, z wyjątkiem loterii promocyjnych.
2. Monopol państwa: podmioty prowadzące gry objęte monopolem państwowym.
3. Uczestnicy turniejów pokerowych: gracze biorący udział w turniejach organizowanych przez kasyna z koncesją.
4. Organizacje pożytku publicznego: w przypadku przekroczenia określonej wartości wygranych w loteriach fantowych lub grach bingo fantowe.
5. Przedsiębiorstwa w spadku: jednostki organizacyjne, które prowadzą działalność gospodarczą w okresie zarządu sukcesyjnego.

Jak wygląda podstawa opodatkowania?

Podstawa opodatkowania od gier hazardowych w Polsce jest różnorodna i zależy od charakteru urządzanej gry. Ustalanie podstawy opodatkowania ma kluczowe znaczenie, gdyż od niej zależy wysokość naliczonego podatku, a także sposób jego obliczania i rozliczania z urzędem skarbowym.

W przypadku loterii pieniężnych, loterii fantowych oraz gier takich jak telebingo, podstawą opodatkowania jest suma wpływów ze sprzedaży losów lub innych dowodów udziału. Jest to więc kwota brutto, którą organizator gry otrzymuje od uczestników. Inaczej jest w grach liczbowych (takich jak popularne lotto), gdzie podstawą jest suma wpłaconych stawek, czyli łączna kwota, jaką gracze wydali na zakup kuponów czy zakładów. Takie rozwiązanie sprawia, że podatek jest naliczany od faktycznej puli środków, która została zgromadzona do podziału między uczestników gry.

Z kolei w przypadku gier kasynowych takich jak ruletka, kości czy karty (z wyjątkiem pokera rozgrywanego turniejowo), podstawa opodatkowania to różnica między sumą wszystkich stawek a sumą wypłaconych wygranych. W przypadku pokera turniejowego, podstawą jest wygrana pomniejszona o wpisowe za udział w turnieju. Z kolei w zakładach wzajemnych podstawą opodatkowania jest łączna suma stawek. W ten sposób, podatek od gier hazardowych jest obliczany w sposób odzwierciedlający rzeczywisty wynik finansowy danej gry lub zakładu, a więc różnicę między tym, co gracze wpłacili, a tym, co ostatecznie wygrali.

Podstawę opodatkowania stanowi różnorodność przychodów, w zależności od rodzaju gry:

• Dla loterii: suma wpływów ze sprzedaży losów,
• Dla gier liczbowych: suma wpłaconych stawek,
• Dla zakładów wzajemnych: również suma wpłaconych stawek,
• Dla gier na automatach: różnica między stawkami a wygranymi.

Stawki podatku od gier hazardowych

Stawki podatku od gier hazardowych w Polsce są ustalone zgodnie z charakterem i specyfiką danej gry. Dla loterii fantowych oraz bingo fantowego stawka podatku wynosi 10%. Jest to relatywnie niska stawka, która odnosi się do gier, gdzie nagrodami są przedmioty bądź usługi, a nie pieniądze. Jest to zachęta dla organizatorów, aby prowadzili gry, które wspierają lokalną działalność gospodarczą poprzez promocję towarów i usług w formie nagród.

Loterie pieniężne, będące jednymi z najpopularniejszych form gier losowych, obłożone są stawką podatku w wysokości 15%. Jest to wynik kompromisu między potrzebą generowania przychodów dla budżetu państwa a umożliwieniem operatorom gier zachowania konkurencyjności i atrakcyjności swoich produktów na rynku hazardowym.

Podatek od gier liczbowych, takich jak typowe gry lotto, wynosi 20%. Ta kategoria gier jest szczególnie popularna wśród graczy, a wyższa stawka podatkowa odzwierciedla duże obroty finansowe generowane przez te gry. Mimo wyższej stawki, gry liczbowe nadal cieszą się dużym zainteresowaniem, co świadczy o ich niezmiennym uroku w oczach graczy.

Z kolei gry bingo pieniężne, telebingo oraz turnieje pokera podlegają 25% stawce podatkowej. Jest to znaczący obciążenie, szczególnie dla pokerzystów, gdzie oprócz zdolności i strategii, aspektem gry jest również umiejętność zarządzania finansami włącznie z należnymi podatkami.

Najwyższa stawka podatku, wynosząca aż 50%, dotyczy gier na automatach oraz innych gier stołowych jak ruletka, gry w kości i karty (z wyjątkiem turniejowego pokera). Wysokość tej stawki wynika z faktu, że te gry są często kojarzone z wyższym ryzykiem uzależnienia oraz z dużym szybkim obrotem pieniędzy.

Odrębną kategorię stanowią zakłady wzajemne, gdzie stawka podatkowa jest zmienna i zależy od charakteru zakładu. Dla zakładów na sportowe współzawodnictwo zwierząt stawka wynosi 2,5%, co ma na celu wspieranie tej formy rozrywki i sportu. Inne zakłady wzajemne podlegają 12% stawce podatkowej, co jest wynikiem dążenia do uzyskania równowagi między oczekiwaniami fiskalnymi państwa a dynamiką rynku zakładów sportowych.

W zależności od rodzaju gry stawki podatku są różne:

• 10% dla loterii fantowych i bingo fantowego,
• 15% dla loterii pieniężnych,
• 20% dla gier liczbowych,
• 25% dla gier bingo pieniężnych, telebingo i turniejów pokera,
• 50% dla gier na automatach, w kości i innych kart, poza turniejowym pokerem,
• Specjalne stawki dla zakładów wzajemnych: 2,5% lub 12%.